Επιστημολογικές τάσεις της Εκπαιδευτικής Έρευνας Δράσης στην Ελλάδα κατά την τελευταία εικοσαετία (1990-2010).
Λέξεις Κλειδιά: (εκπαιδευτική έρευνα δράσης, επιστημολογικές τάσεις, ανάλυση περιεχομένου)
Στην έρευνα μελετήθηκαν και παρουσιάζονται τα επιστημολογικά χαρακτηριστικά από (36) εκπαιδευτικές έρευνες δράσης (διδακτορικές διατριβές, μεταπτυχιακές εργασίες, έρευνες συνεργατικές από ερευνητές και εκπαιδευτικούς, που έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά) οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα από το 1990-2010. Οι έρευνες προέρχονται από όλα τα ελληνικά πανεπιστήμια και σε αυτές έχει χρησιμοποιηθεί ως κύρια ερευνητική μεθοδολογική προσέγγιση η έρευνα δράσης.
Οι έρευνες έχουν αναλυθεί με το ερευνητικό εργαλείο της ποιοτικής ανάλυσης περιεχομένου με βάση κατηγορίες-υποκατηγορίες που συγκροτήθηκαν με τη θεωρία των γνωστικών διαφερόντων-ενδιαφερόντων για την ανθρώπινη πράξη του J. Habermas (1965), τη θεωρία για τα Α.Π. του L. Stenhouse (1975) και τα κριτήρια κατηγοριοποίησης της έρευνας δράσης όπως ορίστηκαν από τους/τις: S. Grundy (1987), B. Somekh & K. Zeichner (2009).
Από τη μελέτη των ερευνών προκύπτει ότι η εφαρμογή της έρευνας δράσης στην ελληνική εκπαίδευση την τελευταία εικοσαετία (1990-2010) είναι επηρεασμένη σε μεγάλο βαθμό από το κυρίαρχο επιστημολογικό παράδειγμα του θετικισμού, το οποίο δίνει έμφαση στις τεχνικές, την αποτελεσματικότητα, την αξιολόγηση. Η έρευνα δράσης, ενώ φαίνεται να δίνει πολλές δυνατότητες ισότιμης συνεργασίας ερευνητών και εκπαιδευτικών της πράξης, στην ελληνική εκπαιδευτική έρευνα εφαρμόζεται σαν μια σπειροειδής-κυκλική πειραματική έρευνα ελέγχου των παραγόντων και των μεταβλητών που επηρεάζουν την επιβεβαίωση ή μη αρχικών υποθέσεων.